ஸங்க1ல்ப1ப்1ரப4வான்கா1மான்ஸ்த்1யக்1த்1வாஸர்வானஶேஷத1: |
மனஸைவேந்த்3ரியக்3ராமம் வினியம்ய ஸமன்த1த1: ||24||
ஶனை: ஶனைருப1ரமேத்3பு3த்4த்3யா த்4ருதி1க்3ருஹீத1யா |
ஆத்1மஸந்ஸ்த2ம் மன: க்1ருத்1வா ந கி1ந்சி1த3பி1 சி1ன்த1யேத்1 ||25||
ஸங்கல்ப--—ஒரு தீர்மானம்; ப்ரபவான்--—அதிலிருந்து பிறந்த; காமான்--—ஆசைகள்; த்யக்த்வா--—கைவிட்டு; ஸர்வான்--—அனைத்து; அஶேஷதஹ—--முற்றிலும்; மனஸா—--மனத்தின் மூலம்; ஏவ—--நிச்சயமாக; இந்த்ரிய-க்ராமம்--—புலன்களின் குழு; வினியம்ய--—தடுத்து; ஸமந்ததஹ----எல்லாப் பக்கங்களிலிருந்தும்; ஶநைஹி--—படிப்படியாக; ஶநைஹி—--படிப்படியாக; உபரமேத்—--அமைதி அடையுங்கள்; புத்த்யா--—புத்தியால்; த்ருதி---க்ருஹீதயா--—வேதங்களின்படி உறுதியான தீர்மானத்தின் மூலம் அடையப்படுகிறது; ஆத்ம-ஸன்ஸ்தம்--—கடவுளில் நிலைத்திருக்கும்; மனஹ--—மனம்; க்ருத்வா--—உருவாக்கி; ந--—இல்லை கிஞ்சித்--—எதையும்; அபி--—கூட; சிந்தயேத்----சிந்திக்க வேண்டும்
Translation
BG 6.24-25: உலக எண்ணங்களால் எழும் அனைத்து ஆசைகளையும் முற்றிலுமாகத் துறந்து, ஒருவன் எல்லாப் பக்கங்களிலிருந்தும் புலன்களை மனத்தால் கட்டுப்படுத்த வேண்டும். மெதுவாகவும், சீராகவும், புத்தியில் உறுதியுடன், மனம் இறைவனிடம் மட்டுமே நிலைத்து, வேறு எதையும் நினைக்காது.
Commentary
தியானத்திற்கு மனதை உலகத்திலிருந்து அகற்றி கடவுளின் மீது கவனம் செலுத்தும் இரட்டை செயல்முறை தேவைப்படுகிறது. இங்கே, ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் இந்த செயல்முறையின் முதல் பகுதியை விவரிப்பதன் மூலம் தொடங்குகிறார் - மனதை உலகத்திலிருந்து எடுத்துச் செல்கிறார்.
உலகத்துடன் இணைந்திருக்கும் போது உலக விஷயங்கள், மனிதர்கள், நிகழ்வுகள் மற்றும் பிற கவனச்சிதறல்கள் பற்றிய எண்ணங்கள் மனதில் தோன்றும். ஆரம்பத்தில், எண்ணங்கள் ஸ்ஃபூர்ணா (உணர்வுகள் மற்றும் யோசனைகளின் நொடிப்பொழுது வெளிப்பகட்டுகளின்) வடிவத்தில் இருக்கும். நாம் ஸ்ஃபூர்ணத்தை செயல்படுத்த வலியுறுத்தும் போது, அது ஸங்க1ல்ப1ம் (இந்த பொருள்களைப் பின்தொடர்வது) ஆகிறது. எனவே, எண்ணங்கள் பற்றுதல் நேர்மறையா அல்லது எதிர்மறையா என்பதைப் பொறுத்து, இந்தப் பொருள்களைப் பின்தொடர்வது மற்றும் அவற்றிலிருந்து வெறுப்பு ஆகியவற்றிற்கு வழிவகுக்கின்றன. நாட்டம் மற்றும் வெறுப்பு ஆகியவற்றின் விதை ஆசையின் தாவரமாக வளர்கிறது, 'இது நடக்க வேண்டும். இது நிகழக்கூடாது.’ ஒளிக்கு வெளிப்படும் கேமராவின் படச்சுருளை போல பொருள்களைப் பின்தொடர்வது மற்றும் அவற்றிலிருந்து வெறுப்பு இரண்டும் உடனடியாக மனதில் ஒரு பதிவுகளை உருவாக்குகின்றன. அவை நேரடியாக கடவுள் மீதான தியானத்தை தடை செய்கின்றன. அவை கொழுந்து விட்டு எரியும் இயற்கையான போக்கையும் கொண்டிருக்கின்றன, இன்று விதையாக இருக்கும் ஆசை நாளை நரகமாக மாறும். இதன் விளைவாக, தியானத்தில் வெற்றியை விரும்பும் ஒருவர், ஜட பொருட்களை துறக்க வேண்டும்.
உலகிலிருந்து மனதை அகற்றும் தியான செயல்முறையின் முதல் பகுதியை விளக்கிய பிறகு ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் இரண்டாவது பகுதியைப் பற்றிப் பேசுகிறார். மனதைக் கடவுளின் மீது தங்க வைக்க வேண்டும். இது தானாக நடக்காது, ஆனால் உறுதியான முயற்சியால் வெற்றி படிப்படியாக வரும் என்று அவர் கூறுகிறார்.
ஶாஸ்திரங்களில் கூறியுள்ளபடி தீர்க்கமான தீர்மானம் எடுப்பது த்4ரிதி1 எனப்படும். இந்த உறுதியானது புத்தியின் நம்பிக்கையுடன் வருகிறது. பலர் சுயத்தின் தன்மை மற்றும் உலக நோக்கங்களின் பயனற்ற தன்மை பற்றிய வேதங்களின் கல்வி அறிவைப் பெறுகிறார்கள். ஆனால் அவர்களின் அன்றாட வாழ்க்கை இந்த அறிவுக்கு முரணாக உள்ளது, மேலும் அவர்கள் பாவச் செயல்கள், பாலியல் மற்றும் போதையில் ஈடுபடுவதைக் காணலாம். அவர்களின் புத்தி அந்த அறிவை நம்பாததால் இது நிகழ்கிறது. உலகின் நிலையற்ற தன்மை மற்றும் கடவுளுடனான ஒருவரின் முடிவில்லாத உறவின் பற்றிய புத்தியின் நம்பிக்கையுடன் பாகுபாட்டின் சக்தி வருகிறது. எனவே, புத்தியைப் பயன்படுத்தி, சிற்றின்பத்தை படிப்படியாக நிறுத்த வேண்டும். புலன்களின் பொருள்களைத் துரத்துவதில் இருந்து மனதையும் புலன்களையும் கட்டுப்படுத்துவது ப்1ரத்1யாஹார் என்று அழைக்கப்படுகிறது. புலன்களின் பொருள்களைத் துரத்துவதில் இருந்து மனதையும் புலன்களையும் கட்டுப்படுத்துவதில் வெற்றி உடனடியாக வராது. இதை படிப்படியான மற்றும் மீண்டும் மீண்டும் பயிற்சி செய்வதன் மூலம் அடைய முடியும். ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் அடுத்ததாக அந்தப் பயிற்சியில் என்ன அடங்கும் என்பதை விளக்குகிறார்.
