Bhagavad Gita: Chapter 17, Verse 20

BG 17.20: ஒரு தகுதியான நபருக்கு சரியான நேரத்தில், சரியான இடத்தில், பிரதிபலனாக எதையும் கருத்தில் கொள்ளாமல், மற்றும் கொடுப்பது சரியானது என்பதால் வழங்கப்படும் கொடை நன்மையின் முறையில் வகைப்படுத்தப்படுகிறது.

தானம் அல்லது கொடையின் மூன்று பிரிவுகள் இப்போது விவரிக்கப்படுகின்றன. ஒருவரின் ஆற்றலுக்கு ஏற்ப கொடுப்பது ஒரு கடமையாகும். ப⁴விஷ்ய பு¹ராணம் கூறுகிறது: தா³னமேக¹ம் க¹லௌ யுகே³ 'கலி யுகத்தில், தானம் செய்வதே தூய்மைப் படுத்துவதற்கான வழிமுறையாகும்.' ராமாயணமும் இதை கூறுகிறது:

ப்¹ரக³தசா¹¹ரி ப¹த³ த⁴ர்ம கே¹ க¹ளி மஹுன் ஏக ப்ரதா⁴ன

ஜேன கே¹ன பி³தி⁴ தீ³ன்ஹே தா³ன க¹ரை க¹ல்யாண

‘தர்மத்திற்கு நான்கு அடிப்படைக் கோட்பாடுகள் உள்ளன, அவற்றில் ஒன்று கலி யுகத்தில் மிக முக்கியமானது—முடிந்த விதத்தில் தர்மம் செய்வது. தான தர்மம் செய்வது பல நன்மைகளை அளிக்கிறது. இது கொடுப்பவரின் பொருள்கள் மீதான பற்றுதலை குறைக்கிறது; இது சேவை மனப்பான்மையை வளர்த்து இதயத்தை விரிவுபடுத்துகிறது மற்றும் மற்றவர்களிடம் இரக்க உணர்வை வளர்க்கிறது. அதனால்தான் பெரும்பாலான மத மரபுகள் ஒருவரின் சம்பாத்தியத்தில் பத்தில் ஒரு பங்கை தர்மத்தில் கொடுக்க வேண்டும் என்ற கட்டளையைப் பின்பற்றுகின்றன. ஸ்க¹ந்த³ பு¹ராணம் கூறுகிறது:

ந்யாயோபா¹ர்ஜித¹ வித்¹த¹ஸ்ய த³ஶமான் ஶேந தீ⁴ மத¹ஹ

க¹ர்த¹வ்யோ விநியோக¹ஶ்ச¹ ஈஶ்வரப்¹ரீத்யர்த்¹த²மேவ ச¹

‘நீங்கள் சம்பாதித்த செல்வத்தில் பத்தில் ஒரு பங்கை உங்கள் கடமையாக தர்மம் செய்யுங்கள். உங்கள் தர்மத்தை கடவுளின் மகிழ்ச்சிக்காக அர்ப்பணிக்கவும்.’ இந்த வசனத்தில் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் குறிப்பிட்டுள்ள கூறுபாடுகளின்படி, தர்மம் சரியானது அல்லது முறையற்றது, உயர்ந்தது அல்லது தாழ்ந்தது என வகைப்படுத்தப்படுகிறது. மனமொத்து இதயத்திலிருந்து இலவசமாக பெற்றுக் கொள்ள தகுதி உள்ளவர்களுக்கு, சரியான நேரத்தில் மற்றும் பொருத்தமான இடத்தில் வழங்கப்படும், கொடை/தானம், நன்மையின் முறையில் செய்யப்பட்டதாக கூறப்படுகிறது.