அர்ஜுன உவாச1 |
ஜ்3யாயஸீ சே1த்1க1ர்மணஸ்தே1 மதா1 பு3த்3தி4ர்ஜனார்த3ன |
த1த்1கிம் க1ர்மணி கோ4ரே மாம் நியோஜ3யஸி கே1ஶவ || 1 ||
வ்யாமிஶ்ரேணேவ வாக்யேன பு3த்3தி4ம் மோஹயஸீவ மே |
த1தே3க1ம் வத3 நிஶ்சி1த்1ய யேன ஶ்ரேயோஹமாப்1னுயாம் || 2 ||
அர்ஜுனஹ உவாச--—அர்ஜுனன் கூறினார்; ஜ்யாயஸி—--உயர்ந்த; சேத்—--என்றால்; கர்மணஹ---பலன் தரும் செயலை விட; தே--—உங்களால்; மதா—--கருதப்படுகிறது; புத்திஹி----புத்தி; ஜனார்தன—--பொதுமக்களைக் பாதுகாப்பவர், கிருஷ்ணர்; தத்—--பிறகு; கிம்—--ஏன்; கர்மணி—--செயல்; கோரே-—-பயங்கரமான; மாம்—--என்னை; நியோஜயஸி--—நீ ஈடுபடுகிறாயா; கேஶவ—--கேஶி என்ற அரக்கனைக் கொன்ற கிருஷ்ணர்; வ்யாமிஷ்ரேண இவ—--உங்கள் வெளிப்படையான தெளிவற்ற தன்மையால்; வாக்யேன—--வார்த்தைகள்; புத்திம்—--புத்தி; மோஹயஸி—--நான் திகைக்கிறேன்; இவ—--அது இருந்தபடியே; மே----என்; தத்—--எனவே; ஏகம்—--ஒன்று; வத--—தயவுசெய்து சொல்லுங்கள்; நிஶ்சித்ய—--தீர்மானமாக; யேன—--இதன் மூலம்; ஶ்ரேயஹ-—-உயர்ந்த நன்மை; அஹம்—--நான்; ஆப்னுயாம்----அடையலாம்
Translation
BG 3.1-2: அர்ஜுனன் கூறினார்: ஓ ஜனார்தனா, நீங்கள் அறிவை செயலை விட மேலானதாகக் கருதினால், ஏன் இந்த பயங்கரமான போரை நடத்தச் சொல்கிறீர்கள்? உங்களது தெளிவற்ற அறிவுரையால் என் புத்தி கலங்குகிறது. தயவு செய்து நான் மிக உயர்ந்த நன்மையை அடையக்கூடிய ஒரு பாதையை தீர்க்கமாக எடுத்துரையுங்கள்.
Commentary
பகவத் கீதையின் முதல் அத்தியாயம் ஒன்று அர்ஜுனனிடம் துக்கமும் புலம்பலும் எழுந்த சூழலை அறிமுகப்படுத்தியது, இது ஸ்ரீ கிருஷ்ணருக்கு ஆன்மீக அறிவுரைகளை வழங்குவதற்கான காரணத்தை உருவாக்கியது. அத்தியாயம் இரண்டில், இறைவன் முதலில் அழியாத சுயத்தைப் பற்றிய அறிவை விளக்கினார். பின்னர், அவர் ஒரு போர்வீரராக அர்ஜுனனிடம் தனது கடமையை நினைவுபடுத்தினார், மேலும் அதைச் செய்வதால் மகிமையும் தேவலோக உறைவிடங்களுக்கு வழிவகுக்கும் என்று கூறினார். அர்ஜுனனை ஒரு க்ஷத்திரியனாக (போர் வீரனாக) தனது தொழில் வேலையைச் செய்ய தூண்டிய பிறகு, ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் ஒரு உயர்ந்த கொள்கையான கர்ம யோகத்தின் அறிவியலை வெளிப்படுத்தினார் - மற்றும் அர்ஜுனனிடம் தனது செயல்களின் பலன்களில் பற்றற்று இருக்குமாறு கேட்டுக் கொண்டார். இவ்வாறு, பந்தத்தை உருவாக்கும் கர்மாக்கள் பிணைப்பை முறிக்கும் கர்மங்களாக மாற்றப்படும். வெகுமதிகளை விரும்பாமல் உழைக்கும் அறிவியலை அவர் புத்தி யோகம் அல்லது அறிவாற்றலின் யோகம் என்று குறிப்பிட்டார். இதன் மூலம், ஆன்மீக அறிவை வளர்த்து அசைக்க முடியாத உறுதியான புத்திசாலித்தனத்துடன் மனதைக் கட்டுப்படுத்துவதன் மூலம் உலகச் சபலங்களிகளலிருந்து மனதை விலக்க வேண்டும் என்று அவர் விளக்குகிறார். செயல்களின் பலன் மீதான பற்றுதலை கைவிடவேண்டுமே அன்றி, செயல்களை கைவிட வேண்டும் என்று அவர் பரிந்துரைக்கவில்லை.
அர்ஜுனன் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் விளக்கத்தைத் தவறாகப் புரிந்துகொண்டார், அறிவே செயலை விட உயர்ந்தது என்றால், அவர் ஏன் இந்தப் போரை நடத்தும் கொடூரமான கடமையைச் செய்ய வேண்டும்? எனவே, அவர் கூறுகிறார், ‘முரணான கருத்துக்களைக் கூறி, நீங்கள் என் அறிவைக் குழப்புகிறீர்கள், நீங்கள் இரக்கமுள்ளவர் மற்றும் உமது விருப்பம் என்னை குழப்பமடையச் செய்வது இல்லை என்பதை நான் அறிவேன், எனவே தயவுசெய்து என் சந்தேகத்தைப் போக்குங்கள்.'